اين سوره دويست و شش آيه دارد و از سورههاى مكّى است. در اين سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آيهى 46 و 48) سخن به ميان آمده، لذا به اعراف» نامگذارى شده است.
اين سوره سوّمين سورهاى است كه با حروف مقطّعه آغاز مىشود و اوّلين سوره از سورههاى سجدهدار قرآن است و در آيهى آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است.
از ميان يكصد و چهارده سورهى قرآن، هشتاد و شش سوره در مكّه نازل شده است كه معمولًا دربارهى اصول عقائد و مبارزه با شرك و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مىكند.
در اين سوره همچنين به ماجراى آدم عليه السلام با ابليس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعيب و موسى عليهم السلام، بيان اصول و مبانى دعوت پيامبر اسلام و شرح احوال قيامت، توبه و اصلاح خويشتن، موضوع عرش، ميزان، عالم ذرّ و پيمان خداوند با انسان و بيان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است.[1]
[1] قرائتى، محسن، تفسير نور( چاپ جديد)، 10جلد، مركز فرهنگى درسهايى از قرآن - تهران، چاپ: اول، 1388.ج 3، ص 15
378- ویژگی های اصحاب امام زمان عج در کلام امام جعفر صادق (ع)
سوره ,اعراف ,قرآن ,بيان ,ميان ,كه ,اين سوره ,شده است ,سوره از ,در اين ,اصحاب اعراف
درباره این سایت